Jest piękny przez cały rok, ale jesienią jego widok zapiera dech w piersiach.
Dekoracyjność: Jedno z najpiękniejszych drzew sadzonych w naszych ogrodach i parkach. Ma wyjątkowo egzotyczny wygląd i nie da się obok niego przejść obojętnie. Jest ozdobny przede wszystkim z mocno powcinanych, różnobarwnych liści, ale też bardzo często z kolorowych skrzydlaków. Jest niestety bardzo wrażliwy i niepolecany początkującym ogrodnikom.Więcej na mojej stronie
Pochodzenie i opis: Rośnie dziko w górach Korei, Chin i Japonii. Jest wolno rosnącym, wysokim krzewem lub niewielkim drzewem. Pędy często przewisają. Liście najczęściej głęboko klapowane, bardzo różne w kształcie i barwie w zależności od odmiany. Najwięcej jest odmian o liściach przez cały sezon czerwonych lub żółtych, są też odmiany zielone, pomarańczowe, dwubarwne. Owoce (skrzydlaki) małe, rozwarte, często ładnie zabarwione i stanowiące akcent dekoracyjny.
Wymagania i uprawa: Jeden z najbardziej wrażliwych i wymagających klonów. Wymaga gleby żyznej, stale lekko wilgotnej, kwaśnej. Po posadzeniu i przed zimą wymaga ściółkowania. Najlepiej rośnie w miejscu dostatecznie wilgotnym, zacisznym, na stanowisku słonecznym lub półcienistym. Nie znosi upałów i suszy, w takich warunkach bardzo szybko zasychają mu liście i roślina zamiera. W ostre zimy przemarza. W pierwszych latach po posadzeniu wymaga na zimę okrywania np. agrowłókniną lub chochołem ze słomy oraz ściółkowania gleby.
Rozmnażanie: Wysiew skrzydlaków lub sadzonki.
Zastosowanie: Obok różaneczników i azalii podstawowy gatunek do ogrodów japońskich. Dobrze wygląda też jako tło ogrodów wrzosowiskowych i skalnych. Doskonale nadaje się do niewielkich ogrodów, w których zapewnimy mu odpowiedni mikroklimat. Ładnie prezentuje się nad oczkiem wodnym lub strumieniem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz