Dekoracyjność: Późno letnie mocno niebieskie kwiaty, przyciągające owady.
Pochodzenie i opis: Mieszaniec gatunków rosnących dziko w Azji. Jest krzewinką dorastającą do ok. 1 metra. Jest gęsto ulistniona - liście stanowią ozdobę nie kwitnącej rośliny, są szaro zielone, lancetowate, są odmiany o liściach biało obrzeżonych. Roztarte liście ładnie pachną. Największą ozdobą rośliny są niebieskie późno letnie kwiaty. Z kwiatów wyrastają dosyć długie pręciki nadające lekkości i uroku. Kwiaty skupiają się przede wszystkim w wierzchołkowych częściach pędów. Kwiaty są pachnące i miododajne, chętnie przebywają na nich pszczoły i motyle. Kwitnienie rozciąga się aż do października. Kwiaty pojawiają się na pędach tegorocznych.
Wymagania i uprawa: Najlepiej kwitnie w miejscach ciepłych, dobrze oświetlonych, na przeciętnych, niezbyt wilgotnych glebach. Zbyt żyzne gleby powodują rozrastanie się rośliny, lecz jednocześnie słabsze kwitnienie. Źle znosi nasze zimy, szczególnie nie sprzyjają jej zastoiska wodne w miesiącach zimowych. Przed zimą wymaga kopczykowania kompostem i ziemią nasady pędów (lub zimowania w pomieszczeniach), gdyż przemarza do granicy śniegu. Rośliny posadzone w pojemnikach należy przechowywać zimą w miejscu osłoniętym przed mrozem. Wczesną wiosną odkrywamy kopczyki i przycinamy roślinę nisko nad ziemią, pozostawiając na każdym pędzie 1-2 pąki. Wielu ogrodników traktuje ją jako roślinę jednoroczną.
Rozmnażanie: Podobnie jak inne krzewy i krzewinki liściaste, stosunkowo łatwo rozmnaża się przez sadzonki zielne latem lub półzdrewniałe wczesną jesienią.
Zastosowanie: Cenna roślina na kwietniki i rabaty ze względu na późne kwitnienie (wiele roślin już w tym czasie przekwita). Można z niej tworzyć niewysokie strzyżone żywopłoty (podobnie jak z lawendy). Dobrze prezentuje się też w pojemnikach. Jest cenną rośliną miododajną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz